Перевод: с польского на русский

с русского на польский

skręcić kark

  • 1 skręcić kark

    = złamać kark
    1) сверну́ть себе́ го́лову (ше́ю)
    2) czemu замя́ть что, не дать хо́да чему

    Słownik polsko-rosyjski > skręcić kark

  • 2 skręcić kark

    повернуть шею

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > skręcić kark

  • 3 skręcić

    глаг.
    • вертеть
    • возвращать
    • вращать
    • выворачивать
    • выкрутить
    • выкручивать
    • закрутить
    • закручивать
    • искажать
    • искривлять
    • кривить
    • крутить
    • обратить
    • обращать
    • повернуть
    • повертеть
    • поворачивать
    • покрутить
    • свернуть
    • свивать
    • свить
    • скрутить
    • скручивать
    * * *
    skręc|ić
    \skręcićę, \skręcićony сов. 1. скрутить, свить;

    \skręcić sznur скрутить верёвку; \skręcić papierosa скрутить папироску;

    2. повернуть, свернуть;

    \skręcić w prawo повернуть вправо; \skręcić w boczną ulicę свернуть в боковую улицу;

    3. (śrubami) свинтить;

    ● \skręcić kark а) свернуть голову (шею);

    б) czemu замять что, не дать хода чему;

    \skręcić nogę вывихнуть ногу

    * * *
    skręcę, skręcony сов.
    1) скрути́ть, свить

    skręcić sznur — скрути́ть верёвку

    skręcić papierosa — скрути́ть папиро́ску

    2) поверну́ть, сверну́ть

    skręcić w prawo — поверну́ть впра́во

    skręcić w boczną ulicę — сверну́ть в бокову́ю у́лицу

    3) ( śrubami) свинти́ть

    Słownik polsko-rosyjski > skręcić

  • 4 kark

    сущ.
    • горлышко
    • затылок
    • шейка
    • шея
    * * *
    ♂, Р. \karku шея z (задняя часть); загривок pot.;

    człowiek twardego \karku перен. упрямый человек; człowiek o giętkim \karku перен. бесхребетный человек; ● na \karku на носу; na złamanie \karku сломя голову; skręcić (złamać) \kark свернуть себе шею; nadstawiać \karku рисковать головой;

    spaść (zwalić się) na \kark komuś свалиться на голову кому-л.
    * * *
    м, Р karku
    ше́я ż ( задняя часть); загри́вок pot.

    człowiek twardego karkuперен. упря́мый челове́к

    człowiek o giętkim karkuперен. бесхребе́тный челове́к

    - złamać kark - zwalić się na kark komuś

    Słownik polsko-rosyjski > kark

  • 5 złamać kark

    Słownik polsko-rosyjski > złamać kark

См. также в других словарях:

  • złamać [skręcić] kark — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zabić się; ulec poważnemu wypadkowi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spadł z drabiny i złamał sobie kark. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kark — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} część szyi sięgająca pleców, grzbietu (w odniesieniu do niektórych zwierząt) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Masywny, gruby, byczy, słaby kark. Bolesne obrzmienie na karku. Poklepać konia po… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kark — 1. Giąć, zginać grzbiet, kark; schylać, pochylać głowę, kark przed kimś, przed czymś «poddawać się czyjejś władzy, ulegać komuś, pokornieć»: Ale Mania była harda i – podobnie jak Edward – przed nikim karku nie zginała. D. Koral, Wydziedziczeni. 2 …   Słownik frazeologiczny

  • skręcić — dk VIa, skręcićcę, skręcićcisz skręć, skręcićcił, skręcićcony skręcać ndk I, skręcićam, skręcićasz, skręcićają, skręcićaj, skręcićał, skręcićany 1. «spoić, zespolić, połączyć ze sobą luźne, równolegle ułożone włókna, nici itp., kręcąc je razem,… …   Słownik języka polskiego

  • kark — m III, D. u, N. karkkiem; lm M. i «tylna część szyi granicząca z grzbietem» Gruby, szeroki, tłusty kark. ◊ Iść, jechać, lecieć, pędzić itp. na złamanie karku «iść, jechać, pędzić itp. bardzo szybko, na oślep, nie zwracając uwagi na… …   Słownik języka polskiego

  • skręcić — 1. Głód, ból skręca kogoś, skręca komuś kiszki, wnętrzności; kogoś aż skręca (z głodu, z bólu itp.) «ktoś odczuwa coś (np. głód, ból) intensywnie»: Przez to jego milczenie nawet nie zjedliśmy, co nam matka na drogę uszykowała, lecz bałem się… …   Słownik frazeologiczny

  • skręcać — 1. Głód, ból skręca kogoś, skręca komuś kiszki, wnętrzności; kogoś aż skręca (z głodu, z bólu itp.) «ktoś odczuwa coś (np. głód, ból) intensywnie»: Przez to jego milczenie nawet nie zjedliśmy, co nam matka na drogę uszykowała, lecz bałem się… …   Słownik frazeologiczny

  • złamać — dk IX, złamaćmię, złamaćmiesz, złam, złamaćał, złamaćany 1. «nacisnąwszy, przycisnąwszy, uderzywszy rozdzielić, rozerwać coś na (dwie) części; przełamać, rozłamać» Złamać nartę. Złamać kij, laskę. Złamać pieczęć. Wicher złamał drzewo. Złamana… …   Słownik języka polskiego

  • zima — skręciła kark zob. skręcić 3 …   Słownik frazeologiczny

  • ukręcić — dk VIa, ukręcićcę, ukręcićcisz, ukręć, ukręcićcił, ukręcićcony 1. «zrobić coś przez kręcenie, zwijanie, nawijanie, obracanie w palcach, ucieranie czegoś; skręcić, spleść» Ukręcić powróz z konopi. Ukręcić krem. Ukręcić jaja do ciasta. ◊ Ukręcić na …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»